داستین لی هافمن (Dustin Lee Hoffman) در سال ۱۹۳۷ در لس آنجلس آمریکا به دنیا آمد.  پدرش یهودی روسی الاصل بود و علاوه بر طراحی مبلمان به عنوان خیاط در کمپانی کلمبیا کار می‌کرد و مادرش یک هنرپیشه آماتور تئاتر بود.

هافمن در ابتدای دهه ۱۹۶۰ کارش را با بازی در نقشهای فرعی سریالهای تلویزیونی شروع کرد و منتظر پیشنهاد های سینمایی بود تا به عنوان سکوی پرش از ان استفاده کرده و به دنیای سینما پیوند بخورد. این اتفاق خیلی زود رخ داد و مایک نیکوز کارگردان خوش فکر و جوان آن روزهای هالیوود که با ساخت اولین فیلمش با نام «چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد» به موفقیتهای بسیاری رسیده بود برای نقش اصلی فیلم دومش «فارغ التحصیل» داستین هافمن گمنام را انتخاب کرد. بازی او دراین فیلم ودر نقش بنیامین آنقدر درخشان بود که او را کاندیدای دریافت اسکار کند و حتی بازی آن بنکرافت بزرگ را تحت الشعاع خود قرار دهد. البته هافمن در همین سال در فیلم دیگری با نام «میلیونرهای مدیگان» هم بازی کرد که با توجه به اینکه این فیلم پس از فارغ التحصیل اکران شد بازی او در آن بسیار مورد توجه قرار گرفت.

هافمن پس از تثبیت موقعیت خود در سینما در فیلم «کابوی نیمه شب» نیز درخشید و بازی یاد ماندنی او در نقش راستو در درام انتقادی و متفاوت تحسین همگان را برانگیخت. یکی از به یاد ماندنی ترین فیلم هایی که هافمن در آن ایفای نقش کرد «بزرگمرد کوچک» به کارگردانی آرتور پن بود. هافمن با این فیلم خود را به عنوان بازیگری پولساز به دنیای سینما معرفی کرد و پس از آن سیل پیشنهاد های بازی در فیلم های درام و کمدی رمانتیک ها به سمتش جاری شد اما هافمن جوان ترجیح داد تا در فیلمی متفاوت از کارگردانی متفاوت بازی کند و در فیلم «سگ های پوشالی» سام پکین پا در نقشی سخت و پیچیده ظاهر شد و ثابت کرد سینما برایش از پول و شهرت مهم تر است.

هافمن در سالهای بعد در فیلم های مهمی مانند «پاپیون» یکی از متفاوت ترین فیلم های تاریخ سینما، «همه مردان رئیس جمهور»، «دونده ماراتن» و « کریمر علیه کریمر» بازی کرد که برای فیلم «کریمر علیه کریمر» برای اولین بار پس از چهار بار نامزدی موفق به کسب جایزه اسکار شد.

پس از آن هافمن در فیلم «مرد بارانی» در نقش یک بیمار روانی باهوش و دارای استعداد ریاضی در کنار تام کروز جوان ایفای نقش کرد  که دومین اسکار را برایش به ارمغان آورد.

داستین هافمن سالها بعد از موفقیت هایش در فیلم های مهم و اثرگذار سینما در فیلم گانگستری و فانتزی «باگزی» بازی کوتاه اما درخشانی ارائه داد که هرگز میان حضور ستارگانی چون وارن بیتی – آل پاچینو و مدونا گم نشد. سپس در اوایل دهه نود در «هوک» با اسپیلبرگ همکاری کرد و پس از آن دیگر کمتر در نقش های اثر گذار و جذاب ظاهر شد. هرچند در سال ۱۹۹۶ با بازی در فیلم «خوابگردها» ساخته باری لوینسون تا حدودی اوج گرفت و یک سال بعد به خاطر بازی در فیلم«سگ را بجنبان» همین کارگردان دوباره کاندیدای اسکار شد اما داستین هافمن پیر دیگر آن جوان جسور و خوش آتیه دهه هفتاد نشد و آن بازی های به یاد ماندنی دیگر هرگز تکرار نگردید.